Καλημέρα από Βηρυτό
Η ιστορία των Ελλήνων του Λιβάνου
Κάποτε, πριν το 1975 και προτού αλλάξει ο Λίβανος για πάντα, υπήρξε μια εποχή που η μικρή αυτή χώρα θεωρούταν το κόσμημα της Μέσης Ανατολής και ένα ασφαλές καταφύγιο για εκείνους που έτρεχαν για να ξεφύγουν από την σκληρότητα του πολέμου ή που έψαχναν να βρουν κάποιο έδαφος για να εγκατασταθούν και να χτίσουν το μέλλον τους εκεί.
Το 1922, χιλιάδες Έλληνες πρόσφυγες κατάφεραν να φτάσουν στα παράλια της Βηρυτού. Πολλοί απ’ αυτούς διέφυγαν από την Τουρκία, ενώ άλλοι ήρθαν πεζοί μαζί με τους Αρμένιους της Σμύρνης και της Αλεξανδρέττας.
Η κοινότητα εγκαταστάθηκε στη Βηρυτό, στην Τρίπολη και σε άλλες πόλεις του Λιβάνου και άρχισαν να φτιάχνουν τα δικά τους έργα, εργοστάσια και τις δικές τους λέσχες.
Η ιστορία τους δεν έχει αποκαλυφθεί μέχρι σήμερα. Ο Τζωρτζ Ίντ, ένας έμπειρος Λιβανέζος δημοσιογράφος και εγγονός ενός Έλληνα πρόσφυγα από τη Σμύρνη, του Πωλ Μαζιτζή, αποφάσισε να ακολουθήσει το μονοπάτι των αναμνήσεων μεταξύ του Λιβάνου και της Ελλάδας.
Το «Καλημέρα από Βηρυτό» είναι ένα ταξίδι που θα μας πάει πίσω στο χρόνο για να ανακαλύψουμε την ιστορία μιας κοινότητας που κάποτε ήταν μεγάλη και ακμαία.
