Μεταξύ της ταλαιπωρίας,των κοινών γευμάτων,της πλήξης και των εξομολογήσεων με τους ξένους,οι άνθρωποι περνούν το χρόνο τους με όποιον τρόπο μπορούν στο βαγόνι νούμερο 20 του Υπερ-σιβηρικού.Τα συναισθήματα των επιβατών φωτίζονται με τη μορφή λογοτεχνικής αντίθεσης: η μοναξιά τους και η επιθυμία τους για ελευθερία και αγάπη.