Albert Knechtel & Carol Drinkwater | Γαλλία
Αυτή τη φορά ο δρόμος της ελιάς μας πηγαίνει πέρα από την ανοικτή θάλασσα του Αιγαίου στη Λέσβο, στην ανατολική Μεσόγειο. Αυτό το ελληνικό νησί με τα όμορφα σπίτια του και τους πολύχρωμους δρόμους του θα αποτελέσει το φόντο του ελληνικού μέρους της ιστορίας μας. Από εκεί μεταφερόμαστε στις ακτές της Μικράς Ασίας,, στην περιοχή του Αϊβαλιού, ενός από τα γραφικά κέντρα των σημερινών περιοχών της Τουρκίας όπου καλλιεργείται η ελιά. Μέσα από το πρίσμα των ελαιόδεντρων θα ρίξουμε μια πιο κοντινή ματιά στο τι σημαίνουν οι έννοιες χώρα, περιοχή και ιστορικές ρίζες σε αυτή την περιοχή με το πολυτάραχο παρελθόν.
Ξαναζούμε αυτή την περίοδο μέσα από τα μάτια δύο σύγχρονων οικογενειών: των Κινικλήδων, από την ελληνική πλευρά, και των Κούρσατσον, από την τουρκική. Και οι δύο οικογένειες υπέφεραν με διαφορετικούς τρόπους μετά την απώλεια των σπιτιών τους κατά τη δεκαετία του 1920. Θα δούμε, επίσης, τι σημαίνει γι’ αυτές σήμερα το γεγονός ότι τα ελαιόδεντρα φαίνονται να παραμένουν πιστά στους ανθρώπους και τη γη τους, άσχετα από τη θρησκεία, τον πλούτο ή τη σημαία που ανεμίζει από πάνω τους.